19/1/16

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ: ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ!



 -«Ο γιος μου δεν μπορεί να καθίσει καθόλου. Και στο σπίτι αλλά και στο Νηπιαγωγείο το βλέπουμε: Είναι “κινητή ζαλάδα”»
-«Η κόρη μου είναι 6 ετών και βλέπουμε τόσο στο Σχολείο όσο και στο σπίτι ότι συνεχώς “χαζεύει” και δεν μας προσέχει»
-«O γιος μου “φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουνε” και γίνεται σε όλους πολύ ενοχλητικός»
-«Η δασκάλα λέει ότι τελειώνει πάντα τελευταίος τα γραπτά του και η απόδοσή του είναι πολύ χαμηλή»
-«Η κόρη μου βιάζεται να απαντήσει σε αυτό που την ρωτάνε. Πολλές φορές δεν ακούει καν την ερώτηση»
-«Tο παιδί μου είναι μέσα στα νεύρα. Δεν μπορεί να καθίσει ούτε 5 λεπτά. Με τους συμμαθητές του και τον αδελφό του στο σπίτι όλο παίζουν ξύλο»
-«Μας παίρνει 2 ώρες να τελειώσουμε μία δουλειά των 10 λεπτών»
-«Είναι έξυπνο παιδί αλλά βαριέται. Όταν συγκεντρωθεί τα τελειώνει αμέσως»
Αυτές είναι μερικές από τις πιο συχνές εκφράσεις που ακούει ένας ειδικός κατά την πρώτη τηλεφωνική συνέντευξη. Το πρώτο αίτημα του γονέα, ότι το παιδί του δεν δείχνει προσοχή, έχει υπερκινητικότητα και έχει παρόρμηση στην συμπεριφορά του.
Ας δούμε λοιπόν έναν έναν αυτούς τους παράγοντες.
  
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΟΧΗ
Είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που μας επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να ξεχωρίζουμε και να συγκεντρωνόμαστε σ’ αυτό που μας ενδιαφέρει, μας αφορά ή μας ζητείται και να αφήνουμε τα υπόλοιπα ερεθίσματα του περιβάλλοντος σε δεύτερη μοίρα.
Είναι ακριβώς αυτή η λειτουργία που πρέπει να ενεργοποιηθεί όταν το παιδί βρίσκεται στην τάξη και πρέπει να συγκεντρωθεί στο τι λέει ο εκπ/τικός και να μην ασχοληθεί με τον διπλανό του ή με έναν θόρυβο που ακούστηκε. Είναι προϋπόθεση για να μπορέσει να καταλάβει τι λέει ο εκπ/τικός για να το μάθει στη συνέχεια.
Το σύστημα προσοχής του ανθρώπου διαιρείται σε 3 τμήματα που εκτελούν διαφορετικές λειτουργίες
-Εστίαση στα εισερχόμενα ερεθίσματα από τα αισθητηριακά συστήματα
-Ανίχνευση των ερεθισμάτων για συνειδητή επεξεργασία
-Διατήρηση εγρήγορσης
Το απρόσεχτο παιδί είναι το παιδί που δείχνει αδιάφορο, αποτραβηγμένο, συνεχώς κουρασμένο, απαθές, απορροφημένο και αργό. Πολύ συχνά δυσκολεύεται να:
-συγκεντρώσει την προσοχή του σε λεπτομέρειες και κάνει λάθη απροσεξίας                              
-διατηρήσει την προσοχή του σε δραστηριότητες του παιχνιδιού                                      
-οργανώσει δουλειές και δραστηριότητες                                                                              
-διεκπεραιώσει σχολικές εργασίες ή άλλα καθήκοντα στο σπίτι ή την τάξη                         
-εμπλακεί σε δραστηριότητες που απαιτούν σταθερή πνευματική προσπάθεια
 επίσης πολύ συχνά
  • χάνει αντικείμενα απαραίτητα για δραστηριότητες (παιχνίδια, μολύβια, βιβλία κλπ)                     
  • η προσοχή του διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα
  • ξεχνά καθημερινές δραστηριότητες
  • φαίνεται σαν να μην ακούει όταν του μιλούν                                        
 
Τα συμπτώματα αυτά δεν είναι πάντοτε παρόντα στον ίδιο βαθμό. Είναι πιο εμφανή στις δραστηριότητες υποχρέωσης που το παιδί τις βρίσκει βαρετές ή δύσκολες, ενώ όταν κάτι το ενδιαφέρει, τότε η απροσεξία μπορεί να μην είναι καθόλου εμφανής –πχ Ηλεκτρονικά παιχνίδια-(αυτός συχνά είναι και ο παράγοντας που οι γονείς συχνά δεν μπορούν να κατανοήσουν την συμπεριφορά του παιδιού τους).

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Είναι ο εγκεφαλικός μηχανισμός που μειώνει την κινητικότητα του ατόμου όταν πρέπει να ασχοληθεί με μία δραστηριότητα που δεν απαιτεί κίνηση (πχ πνευματική- μελέτη, γράψιμο, επιτραπέζιο παιχνίδι κλπ)
Το υπερκινητικό παιδί, είναι πολύ ενεργητικό παιδί, μόνιμα ενασχολούμενο, σε συνεχή κίνηση
και πολύ διεγερμένο. Πολύ συχνά:
  • στριφογυρίζει στην θέση του                                                                                  
  • σηκώνεται από τη θέση του στην τάξη ή στο σπίτι                                                     
  • τρέχει τριγύρω, σκαρφαλώνει και στριφογυρίζει,                                                   
  • δυσκολεύεται να συμμετέχει ήσυχα σε δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο του     
  • μιλά...ακατάπαυστα                                                                                                                   
Η Υπερκινητικότητα είναι πολύ ενοχλητικό σύμπτωμα και γι’ αυτόν τον λόγο είναι πιο γνωστή ως πρόβλημα και φέρνει πολύ συχνότερα τα παιδιά στον ειδικό απ’ ό,τι η Απροσεξία από μόνη της.
Μετά την ηλικία των 4 ετών, το παιδί που κουνιέται συνέχεια, τρέχει, σκαρφαλώνει στα θρανία, σηκώνεται στην τάξη, που δυσκολεύεται ακόμη και να παίξει ήρεμα, δημιουργεί την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά. Το παιδί αυτό από νωρίς εισπράττει αποδοκιμασία απ’ το περιβάλλον (γονείς, συγγενείς, εκπαιδευτικοί), που είναι δικαιολογημένη, καθώς η συμπεριφορά του  ενοχλεί και κουράζει.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΑΡΟΡΜΗΣΗΣ
Είναι η ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που επιτρέπει στο άτομο να ελέγχει όλες τις παραμέτρους της κατάστασης και να επιλέξει καλά ένα σχέδιο πριν εκτελέσει κάτι.

Το παρορμητικό παιδί μοιάζει αρκετά και με το απρόσεχτο και με το υπερδιεγερμένο παιδί. Πολύ συχνά:
 
 
  • απαντά απερίσκεπτα προτού ολοκληρωθεί η ερώτηση                                                    
  • δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του                                                                              
  • διακόπτει τους άλλους (π.χ. παρεμβαίνει απρόσκλητα σε συζητήσεις ή παιχνίδια)
  • κάνει πράγματα επικίνδυνα για τον εαυτό του ή τους άλλους
Πάρα πολύ συχνά το παρορμητικό παιδί είναι και υπερκινητικό. Ο συνδυασμός αυτός είναι ακόμη δυσκολότερος, γιατί ακόμη και η πιο καλοπροαίρετη οικογένεια ή οι πιο υπομονετικοί δάσκαλοι δύσκολα θα αντέξουν τα ενοχλητικά αυτά συμπτώματα. Ακόμα και οι συμμαθητές και οι φίλοι κουράζονται και συχνά καταλήγουν να αποφεύγουν το παιδί με υπερκινητικότητα – παρορμητικότητα.
Και οι 3 παραπάνω κατηγορίες των παιδιών, όταν οι δυσκολίες τους επιβαρύνουν την καθημερινή τους λειτουργικότητα (Σχολική επίδοση, ήσυχο παιχνίδι, σχέση με τους συνομηλίκους, οικογενειακή ηρεμία) είναι πολύ πιθανό να ανήκουν στην:  

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ)
Η ΔΕΠ-Υ είναι ένα αρκετά συχνό πρόβλημα (τουλάχιστον ένας μαθητής σε κάθε τάξη) που αναγνωρίζεται στη σχολική ηλικία και που εκφράζεται με δυσκολίες στη μάθηση και στη συμπεριφορά.
Η δυσκολία αυτή έχει να κάνει με τον εγκέφαλο του παιδιού. Κάποια εγκεφαλικά κέντρα (κύρια στον προμετωπιαίο και τον δεξιό βρεγματικό λοβό) που ασκούν έλεγχο στην υπερδραστηριότητα  υπολειτουργούν, ενώ υπάρχει μια άρση αναστολών που κάνει το παιδί να δρα παρορμητικά χωρίς να σκέφτεται προηγουμένως την ορθότητα ή τις συνέπειες των πράξεών του. Δυσκολεύεται να κατασκευάσει ένα εκτελεστικό πλάνο και να οργανώσει μια δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να κινείται υπερβολικά και άσκοπα. Στην ουσία δεν θέλει να ταλαιπωρεί τους γονείς ή τους δασκάλους και δεν χαίρεται καθόλου με την απόρριψη που λαμβάνει ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΙ ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ. Άρα λοιπόν με βάση τα παραπάνω, η ΔΕΠ-Υ δεν είναι μια αναπτυξιολογική δυσκολία η οποία περνάει με τον χρόνο.
Όπως προαναφέρθηκε, τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής είναι τα εξής :
–          Ελλειμματική προσοχή
–          Υπερκινητικότητα
–          Παρορμητικότητα
 Δεν χρειάζεται το παιδί να εμφανίζει και την υπερκινητικότητα και την απροσεξία. Μπορεί να είναι μόνο υπερκινητικό ή μόνο απρόσεχτο.
 Κανονικά, οι δυσκολίες πρέπει να εντοπίζονται πριν ακόμη πάει το παιδί στο σχολείο από τους γονείς ή από την Νηπιαγωγό.
 Η διάγνωση δεν πρέπει να γίνεται εύκολα και επιπόλαια και πρέπει να μελετηθούν όλοι οι παράγοντες της ζωής του παιδιού.

ΣΥΝΟΔΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΔΕΠ-Υ
Δυστυχώς το παιδί με ΔΕΠ-Υ κινδυνεύει (σε ποσοστό 70%) να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο φάσμα δευτερογενών δυσκολιών εάν η πάθηση δεν εντοπιστεί νωρίς και δεν εφαρμοστεί πρόγραμμα παρέμβασης. Η βιβλιογραφία και η εμπειρία του υπογράφοντος έχουν ορίσει ως μεγαλύτερες δυσκολίες τα εξής:
-Ειδικές Μαθησιακές Διαταραχές (δυσλεξία κλπ). Οι δυσκολίες της επικέντρωσης προσοχής και της επεξεργασίας δυσκολεύουν τον μαθητή με ΔΕΠ-Υ να οργανώσει σωστά την εισερχόμενη μάθηση από την προσχολική ακόμη ηλικία.
-Διαταραχή του συντονισμού των κινήσεων. Δυσκολίες στην οργανωμένη κινητική εκτέλεση με αποτέλεσμα τα παιδιά να δίνουν σημαντικά αδέξια εικόνα.
-Διαταραχές λόγου και ομιλίας. Το παιδί δυσκολεύεται να οργανώσει τόσο το λεκτικό εισερχόμενο (κατανόηση) όσο και το εξερχόμενο (οργανωμένη και δομημένη ομιλία, αφήγηση, γραπτός λόγος).
-Υψηλά επίπεδα άγχους. Μία πολύ επώδυνη για το παιδί δυσκολία.
-Δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα λόγω της συνεχούς απόρριψης που βιώνει το παιδί μόνιμα συγκρινόμενο με το περιβάλλον του.
– Συχνές εμμονές και ψυχαναγκασμοί.
– Υψηλά επίπεδα κατάθλιψης μετά την ηλικία των 8 ετών
-Διαταραχές διαγωγής και παραπτωματικές συμπεριφορές.
Τέλος θα πρέπει να αναφερθούν οι σημαντικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γονείς του παιδιού με ΔΕΠ-Υ. Το παιδί προκαλεί υψηλότατα επίπεδα stress στην οικογένεια και στον κοινωνικό περίγυρο.  Αυτό ξεκινά από την προσχολική ακόμη περίοδο και εάν δεν διαγνωστεί και δεν αντιμετωπιστεί, είναι βέβαιο ότι φέρνει την οικογένεια σε πολύ άσχημη θέση. Πολύ συχνά επιρρίπτουν κάποιοι ειδικοί ευθύνες στην οικογένεια του παιδιού με ΔΕΠ-Υ. Η λέξη «όρια» έχει καταντήσει «καραμέλα» στο στόμα πολλών ειδικών. Πρέπει πρώτα να ενσκύψουμε στην καθημερινή δυσκολία που προκαλεί άθελά του το παιδί με ΔΕΠ-Υ στην οικογένειά του και μετά να προχωρήσουμε στην «θεραπευτική συμμαχία» και στην κατάστρωση σφαιρικού πλάνου παρέμβασης.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο άξονας που πρέπει να κινηθεί η παρέμβαση στο παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι τριπλός:
Α. Βελτίωση μηχανισμών συγκέντρωσης προσοχής (αισθητηριακή εστίαση, επεξεργασία, διατήρηση εγρήγορσης)
Β. Ενίσχυση σχεδιαστικών και εκτελεστικών μοντέλων (βελτίωση ιδεασμού και πράξης)
Γ. Στήριξη της αυτοπεποίθησης του παιδιού.
Ταυτόχρονα κρίνεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η Συμβουλευτική της οικογενείας και του Εκπαιδευτικού περιβάλλοντος του παιδιού. Πρέπει και τα 2 αυτά πλαίσια να εκπαιδευτούν για τα δεδομένα της δυσκολίας, να σεβαστούν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού με ΔΕΠ-Υ και να χτίσουν από κοινού με τους ειδικούς τους μηχανισμούς διευκόλυνσης του παιδιού.
 Οι βασικές Ειδικότητες που θα βοηθήσουν το παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι ο Ψυχοπαιδαγωγός, ο Εργοθεραπευτής και η Ψυχολόγος Συμβουλευτικής ή η Κοινωνική Λειτουργός.

Η ΠΡΟΓΝΩΣΗ
 Η πρόγνωση της δυσκολίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από 3 ΚΑΙΡΙΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ:
1.Ηλικια έναρξης της αντιμετώπισης από εξειδικευμένους στις δυσκολίες ειδικούς.
2.Την καίρια παρέμβαση του περιβάλλοντος (οικογένεια, Σχολείο, οργάνωση μηχανισμών μελέτης)
3. Την ύπαρξη και εγκατάσταση στο παιδί δευτερογενών δυσκολιών.


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΡΑΤΟΣ. ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΣ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ

16/1/16

10 τρόποι για να αυξήσω τη συγκέντρωσή μου στο διάβασμα!

Η διαδικασία της μελέτης μπορεί να γίνει στις μέρες μας ένα αρκετά προκλητικό εγχείρημα για μαθητές και φοιτητές. Η προσπάθεια να συγκεντρωθεί κάποιος στην ύλη που πρέπει να αφομοιώσει δυσχεραίνεται από τις εκατοντάδες πληροφορίες με τις οποίες ο εγκέφαλός μας βομβαρδίζεται καθημερινά αλλά και από τα ποικίλα προβλήματα που παραμένουν άλυτα στη ζωή μας. Κακές συνήθειες διαβάσματος αλλά και η σωματική και ψυχική κόπωση έρχονται να καταστήσουν το διάβασμα έναν δυσεπίτευκτο στόχο.
Καθώς συναντώ συχνά φοιτητές και μαθητές που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο διάβασμα, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας συμβουλές και τεχνικές που μπορούν να κάνουν τη διαδικασία της μελέτης λίγο πιο εύκολη και ίσως ενδιαφέρουσα.
  1. Ο κατάλληλος χώρος και χρόνος
Η μελέτη χρειάζεται να γίνεται σε έναν χώρο που μας βολεύει και όπου αισθανόμαστε άνετα. Μπορεί να είναι το γραφείο μας, το κρεβάτι μας, το σαλόνι ή η βιβλιοθήκη της σχολής μας. Το σημαντικό είναι να υπάρχει ησυχία και όσο το δυνατόν λιγότεροι εξωτερικοί περισπασμοί. Πρέπει να είναι ένας χώρος καλά φωτισμένος και άνετος. Προσπαθήστε να μελετάτε πάντα στο ίδιο μέρος για να το συνδέσετε με τη διαδικασία της μελέτης. Βρείτε τις ώρες που το μυαλό σας είναι πιο ξεκούραστο και μελετήστε τότε. Συνήθως αυτές είναι οι πρωινές ώρες για τους περισσότερους ανθρώπους που ο εγκέφαλος είναι ξεκούραστος μετά τον ύπνο.
  1. Οργανώστε τον χώρο σας
Πριν ξεκινήσετε το διάβασμα φροντίστε να έχετε δίπλα σας ό, τι θα χρειαστείτε για τη μελέτη σας: μολύβια, στυλό, τετράδια, φωσφωριζέ μαρκαδόρους κλπ. Το να σηκώνεστε να ψάχνετε κάθε φορά κάτι που σας λείπει λειτουργεί διασπαστικά στη συγκέντρωση. Έχετε μαζί σας επίσης νερό και ό, τι άλλο κρίνετε ότι χρειάζεστε για να επιτελέσετε επιτυχώς το διάβασμα σας.
  1. Κάντε διαλείμματα
Πολλοί σπουδαστές θεωρούν το διάλειμμα χάσιμο χρόνου και άλλοι κάνουν κατάχρηση αυτού. Η αλήθεια είναι πως ο εγκέφαλος σας χρειάζεται διάλλειμα κατά τη διάρκεια της μελέτης για να ξεκουράζεται. Για κάθε 50 λεπτά μελέτης κάντε ένα 15λεπτο διάλειμμα. Οι χρόνοι αυτοί δεν είναι απόλυτοι αλλά υπολογίστε τους κατά προσέγγιση. Στο διάλειμμα ασχοληθείτε με κάτι εντελώς διαφορετικό, φάτε ένα κολατσιό ή κάντε έναν περίπατο. Μην ανοίξετε την τηλεόραση ή τον υπολογιστή καθώς θα είναι αρκετά δύσκολο να οριοθετήσετε τον χρόνο του διαλείμματος.
  1. 10 τρόποι για να αυξήσω τη συγκέντρωσή μου στο διάβασμαΑποφύγετε το διαδίκτυο
Οι νέοι θεωρούν σχεδόν δεδομένο ότι πρέπει να βρίσκονται on-line. Η χρήση του κινητού και του internet είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας τους. Όσο όμως μελετάτε χρειάζεται το κινητό σας να είναι απενεργοποιημένο ή στο αθόρυβο και να το τσεκάρετε μόνο κατά τη διάρκεια του διαλλείματος σας. Επίσης αποφύγετε να είστε στο internet ταυτόχρονα με το διάβασμα καθώς η διαδικασία της συγκέντρωσης σας δοκιμάζεται σκληρά.
  1. Κάντε τη μελέτη ενδιαφέρουσα
Το διάβασμα μπορεί σίγουρα να γίνει μια βαρετή και αρκετά παθητική διαδικασία. Προσπαθήστε να κρατήσετε μια ενεργητική στάση. Κρατάτε χειρόγραφες σημειώσεις με τα πιο σημαντικά για κάθε κεφάλαιο ή ενότητα που διαβάζετε καθώς η διαδικασία της γραφής αποδεδειγμένα ενισχύει τη μάθηση. Προσπαθήστε να σκεφτείτε ερωτήσεις που μπορεί να γίνουν για την ύλη που διαβάζετε και γράψτε τες στο τέλος κάθε κεφαλαίου. Ή προσπαθήστε να βρείτε ερωτήσεις που να συνδυάζουν πληροφορίες από διαφορετικά κεφάλαια. Τα επιτραπέζια παιχνίδια γνώσεων άλλωστε δεν είναι τυχαία από τα πιο δημοφιλή.
  1. Προγραμματίστε τη μελέτη σας
Μεγάλο μέρος των περισπασμών μας στη μελέτη προκύπτει από το άγχος μας. Και μεγάλο μέρος του άγχους μας όταν διαβάζουμε οφείλεται στον κακό προγραμματισμό ή στην απουσία του. Πριν ξεκινήσετε το διάβασμα φροντίστε να έχετε οργανώσει τη μελέτη σας με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να ξέρετε ότι θα σας φτάσει και θα σας περισσέψει ο χρόνος μέχρι την ημέρα των εξετάσεων. Πόσες ώρες την ημέρα και για πόσες μέρες χρειάζεται να μελετήσετε για να καλύψετε την ύλη; Πόσες επαναλήψεις θα κάνετε και πόσο χρόνο θα σας πάρουν; Αυτά τα ερωτήματα χρειάζεται να είναι απαντημένα από την αρχή. Θα σας γλυτώσουν από μάταιη ανησυχία και άγχος.  
  1. Αξιοποιήστε έξυπνα τον χρόνο σας
Συχνά αναβάλουμε τη μελέτη των δύσκολων μαθημάτων και ξεκινάμε από τα εύκολα. Αν όμως πιάσουμε το μάθημα που μας ζορίζει περισσότερο στο τέλος της ημέρας, είμαστε ήδη αρκετά κουρασμένοι για να το μελετήσουμε. Επιλέξτε να μελετάτε τα δύσκολα μαθήματα όταν ο εγκέφαλος σας είναι ξεκούραστος και έχετε ενέργεια. Αφήστε τα εύκολα τη στιγμή που θα έχουν πέσει οι αντοχές σας.
  1. Ύπνος και φαγητό
Είμαι σίγουρη ότι δεν ξεκινάτε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο με άδειο ρεζερβουάρ. Γιατί το κάνετε λοιπόν στο σώμα σας; Η καλή διατροφή και η ξεκούραση είναι το άλφα και το ωμέγα στη μελέτη. Είμαστε δέσμιοι της φυσιολογίας του σώματός μας, και ο εγκέφαλος, ως αναπόσπαστο κομμάτι του σώματος, χρειάζεται ενέργεια και ξεκούραση για να λειτουργήσει. Ο ύπνος μας ξεκουράζει, η τροφή μας δίνει ενέργεια. Τόσο απλά και αδιαπραγμάτευτα. Μην τα αμελείτε. Ποτέ. 
  1. Προγραμματίστε την ώρα της περισυλλογής
10 τρόποι για να αυξήσω τη συγκέντρωσή μου στο διάβασμαΌλοι ξέρουμε πως οι σκέψεις έχουν τη μαγική ιδιότητα να ξεπηδάνε από το πουθενά. Και κυρίως την ώρα που δεν πρέπει. Πόσες φορές δεν προσπαθήσατε να διαβάσετε και τα πιο άσχετα πράγματα άρχισαν να περνάνε από το μυαλό σας προσπαθώντας να σας πείσουν ότι είναι σημαντικά και πρέπει να τα σκεφτείτε τώρα; Η αλήθεια είναι πως όσο περισσότερη προσπάθεια καταβάλουμε να μην σκεφτούμε κάτι, τόσο περισσότερο το σκεφτόμαστε. Προγραμματίστε μια ώρα της ημέρας που θα είναι η ώρα της περισυλλογής. Όποιο άσχετο πρόβλημα ή δυσκολία σας έρχεται στο μυαλό όταν διαβάζετε γράψτε το σε ένα χαρτί λέγοντας στον εαυτό σας ότι θα ασχοληθείτε μαζί του στην ώρα της περισυλλογής. Επιτρέποντας στον εαυτό σας να ασχοληθεί με αυτές τις σκέψεις κάποια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας μπορείτε να τις αφήσετε όταν διαβάζετε.
  1. Χρησιμοποιείστε κίνητρα και ανταμοιβές
Το να κινητοποιήσετε τον εαυτό σας να ξεκινήσει διάβασμα ή να ολοκληρώσει το διάβασμα είναι μια αρκετά έξυπνη και αποτελεσματική τεχνική. Τα κίνητρα είναι οι λόγοι για τους οποίους διαβάζετε, είναι ο απώτερος στόχος σας. Γράψτε τους σε ένα χαρτί και τοποθετήστε τους σε εμφανές σημείο για να τους βλέπετε συνέχεια. Παράλληλα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τις ανταμοιβές. Υποσχεθείτε στον εαυτό σας κάτι ευχάριστο για όταν θα τελειώσετε τη μελέτη της ημέρας προκειμένου να έχετε κάτι να αδημονείτε. Αυτό θα είναι η ανταμοιβή σας. Μπορεί να είναι μια έξοδος για καφέ, η αγαπημένη σας ταινία ή ένα χαλαρωτικό μπάνιο. Οτιδήποτε ποθείτε πολύ, είναι καλό για ανταμοιβή.
Η σωστή μελέτη είναι μια δεξιότητα που μαθαίνεται. Το να καταφέρετε να συγκεντρώνεστε στο διάβασμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της δεξιότητας. Δοκιμάζοντας τις παραπάνω τεχνικές θα βρείτε τι λειτουργεί καλύτερα για εσάς. Μην απογοητεύεστε από την όποια αποτυχημένη προσπάθεια και επιμείνετε. Διαχειριστείτε το άγχος σας, ακολουθήστε το πρόγραμμα σας, μην αφήνετε τους άλλους να σας επηρεάζουν αρνητικά. Το διάβασμα αφορά άλλωστε εσάς, το βιβλίο και τις σημειώσεις σας. 
 
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Παυλίδου,Ψυχολόγο - Ψυχοθεραπεύτρια.

12/1/16

Η Θετική Ψυχολογία στην Εκπαίδευση!


Η Θετική Ψυχολογία στην εκπαίδευση στοχεύει στην άμεση υποστήριξη του ανθρώπινου δυναμικού που αποτελείται από τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, καθώς επίσης, και στη γενικότερη δημιουργία θετικού κλίματος δημιουργικότητας, έμπνευσης και ψυχικής ανθεκτικότητας στον ευρύτερο τομέα της εκπαίδευσης.
Μαθητές
Η Θετική Ψυχολογία εστιάζει στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών μέσα από τη βελτίωση της λειτουργικότητάς τους, της επάρκειας και της γενικότερης ψυχικής και πνευματικής τους υγείας . Οι πρόσφατες προσεγγίσεις δίνουν έμφαση τόσο στην φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών, όσο και στην αποφυγή παθολογίας, διαμέσου της έγκαιρης πρόληψης. Τρεις σημαντικές μεταβλητές που σχετίζονται με την εφαρμογή της Θετικής Ψυχολογίας σε παιδιά και εφήβους είναι η αισιοδοξία, η ελπίδα και η ποιότητα ζωής.

Εκπαιδευτικοί
Η Θετική Ψυχολογία μπορεί να στηρίξει τους εκπαιδευτικούς στο έργο τους διαφοροποιώντας εποικοδομητικά την οπτική τους απέναντι σε μια δύσκολη και απαιτητική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Μπορεί να τους βοηθήσει να είναι περισσότερο ανθεκτικοί απέναντι στο στρες και την επαγγελματική εξουθένωση, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και να μεταδώσουν τη γνώση στους μαθητές τους, με την επάρκεια που απαιτείται. Επίσης, μπορεί να συμβάλλει ώστε οι εκπαιδευτικοί να διατηρούν μια θετική αυτοεικόνα, να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των αρνητικών τους συναισθημάτων, να είναι ικανοί να αντιμετωπίζουν και να προσαρμόζονται σε αρνητικά γεγονότα, συνθήκες και καταστάσεις από τις οποίες ενδέχεται να βάλλονται, και τελικά να μπορούν να εξασφαλίσουν ένα υψηλό επίπεδο απόδοσης στην εργασία τους, διατηρώντας παράλληλα καλές διαπροσωπικές σχέσεις.

Τρόποι εφαρμογής
Η Θετική Ψυχολογία στο χώρο του σχολείου έχει, κυρίως, προληπτική δράση και συντελεί στη δημιουργία μιας διαφορετικής οπτικής σχετικά με τα προβλήματα και τις ανάγκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό επιτυγχάνεται με τρεις βασικούς τρόπους:
(α) τα θετικά συναισθήματα ως εφόδιο σε επεισόδια λύσης προβλημάτων (π.χ. θετικό κλίμα στην τάξη, ανακάλυψη εναλλακτικών νοημάτων και τρόπων προσέγγισης προβλημάτων),
(β) τα θετικά συναισθήματα ως εναλλακτική διαδρομή δημιουργικότητας (π.χ. καλλιέργεια ενδιαφέροντος, περιέργειας, εμπλοκή στη διαδικασία μάθησης, παιχνίδι, φαντασία), και
(γ) διαφοροποίηση διδακτικών παρεμβάσεων με άξονα τη δυνατότητα βίωσης θετικών συναισθημάτων (π.χ. σενάρια δράσης, παιχνίδια ρόλων, θετική νοηματοδότηση, ανακάλυψη νέων μεθόδων μάθησης).
 
πηγή: εεθεψυ